دانانیوز: نوآوری اجتماعی (Social innovation) فعالیتهای جدید اجتماعی است که هدف آن پاسخگویی به نیازهای جامعه با روشی بهتر از شیوه‌های جاری است. برای نمونه شرایط بهتر کاری، آموزش، توسعه و سلامت در این راستا قرار دارد. ایده زیربنایی این مفهوم بر خلق و توسعه توانمندی‌های مدنی جوامع استوار است و انواع مختلفی از نوآوری‌ها شامل فناورانه، اقتصادی، کسب‌وکار و نظایر آن وجود دارد که عامل مؤثری در پاسخ به نیازها و به وجود آوردن رفاه انسان‌ها هستند.
به گزارش گروه آموزش و مهارت دانانیوز، خانم دکتر مارال طبرسی پژوهشگر و کارشناس فعال حوزه آموزش عالی کشور در استقبال از انتخاب وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در کفتگو با خبرنگار ما ضمن به فال نیک گرفتن انتخاب آقای دکتر سیمایی بعنوان یک متخصص و فعال حوزه علوم انسانی برای وزارت علوم و با تاکید براین مهم که نوآوری اجتماعی به مثابه فرصت و چالش پیش روی موسسات آموزش عالی است، اظهار داشت: مؤسسات آموزش عالی و پژوهشگاهها پلتفرم‌های مهمی برای گسترش تبادلات میان تخصص‌ها، کسب‌وکارها و فرهنگهای مختلف هستند و نوآوری‌های اجتماعی اغلب در تلاقی میان بخشهای مختلف اجتماعی توسعه میابند و ارتباطات میان آنها نیز عمدتا توسط سازمانی واحد ایجاد می‌شود که خود را به عنوان رابطی میان بخشهای مختلف جامعه می‌دانند و روش‌های جدید مشترکی برای تحقیق، راهنمایی، مشاوره، ترویج و تأمین مالی توسعه می‌دهند.
این پژوهشگر و کارشناس فعال حوزه آموزش عالی کشور در ادامه گفت: در یک جامعه دانش‌بنیان دانشگاه ممکن است مهمترین نقش را در آزمودن و بسط و توسعه نوآوری‌های اجتماعی ایفا کند ولی علیرغم اهمیت جایگاه نوآوری‌های اجتماعی در دانشگاه‌ها، نتایج حاصل از تحقیقات نشان می‌دهد که مؤسسات آموزش عالی تا بحال مشارکت چندانی در زمینه نوآوری اجتماعی نداشته‌اند و این بخش سهم اندکی در مقایسه با سایر بخشهای اجتماعی در توسعه و ترویج نوآوری‌های اجتماعی داردکه این مسئله، نقش دانشگاه‌ها را در فرایندهای نوآوری اجتماعی آشکار می‌سازد.
دکتر مارال طبرسی با اشاره به نقش مهم موسسات آموزش عالی در از بین بردن یا حداقل کاهش موانع متعدد در مسیر نوآوری اجتماعی گفت:موسسات آموزش عالی شرکای ایده‌آلی در این زمینه محسوب می‌شوند و بخوبی می‌توانند به عنوان واسطه‌ای میان طبیعت زیرزمینی نوآوری‌های اجتماعی و نیاز آن به شناخته شدن نقش ائتلافی و سیاسی عمل کنند و از جمله موسسات آموزش عالی می‌توانند بمنظور ارزیابی اثربخشی نوآوری اجتماعی و ارائه درکی از آنچه می‌تواند نوآوری اجتماعی را شتاب بخشد، تحقیقات گسترده و موثری انجام دهند زیرا همانطور که داشتن مهارتهای فنی در حوزههای تخصصی می‌تواند از کسب و کارهای تجاری حمایت کند و به‌عنوان ابزاری برای رشد و گسترش آنها باشد، همان تخصص فنی می‌تواند به نوآوران اجتماعی نیز کمک نماید. مؤسسات آموزش عالی علاوه بر آنکه حمایت منطقی گسترده‌ای را از جامعه به عمل می‌آورده و در ایجاد ارزش افزوده واقعی از طریق بهره برداری از دانش ضمنی و مدون؛ ظرفیت سازی، مشاوره و آموزش؛ استفاده از ابزارها و تجهیزات تخصصی؛ ارائه فضاهای واقعی و مجازی برای شبکه سازی، محیط‌های کاری اشتراکی و …ایجاد کنند.
دکتر طبرسی در پایان این گفتگو، ارایه راه‌حل‌های خلاقانه برای مقابله با مشکلات رایج یا مسائلی که ممکن است با یکدیگر در تضاد باشند را از اصول نواوری اجتماعی ذکر کرده و با اشاره به تجارب حمایتی از نوآوری اجتماعی در هشت مؤسسه آموزش عالی در آمریکای لاتین (شیلی، کلمبیا، برزیل و پاناما) و همچنین گسترش این شبکه به سایر کشورها و مؤسسات در سراسر منطقه اظهار داشت: ضرورت دارد تا در نواوری اجتماعی به طور فعال برای خلق و تقویت ایده‌های جدید از طریق تشویق همکاری‌ها و روابط جدید و ایجاد ارتباط میان ذینفعان مختلف در جامعه تلاش کرده و باید فضایی برای نوآوری و طراحی مشترک وجود داشته باشد، جایی که ایده‌های جدید می‌توانند با رویکرد مشارکتی و طراحی مشترک میان دانشگاه و جامعه توسعه یابند زیرا بطور کلی، طرح SISU بر تجربه عملی در فرآیند یادگیری، پیوند تجارب یادگیری با زمینه اجتماعی، تقویت ایده‌های نوآورانه، توانمندسازی دانشجویان و اساتید، ایجاد انگیزه و تجربه تعامل با جامعه و تغییرات اجتماعی تأکید دارد.
